Jac, ik weet natuurlijk niet van iedereen even veel. En daarom heb ik gelukkig mijn bronnen in het dorp die dan altijd erg behulpzaam zijn. Ik zal geen namen noemen, maar degene die mij altijd van de nodige informatie voorziet, woont daar op de hoek.
Jac, je werkte vroeger als docent en later als adjunct directeur aan de LTS in Roermond. Liefhebber van muziek ben je altijd geweest en dan meer van het klassieke genre. Je zong zelf bij diverse koren, maar of je ooit een instrument hebt bespeeld of kunt bespelen is ons eigenlijk niet bekend….
Iemand met de kwaliteiten van Jac kon men bij de fanfare echter goed gebruiken en in 1975 werd een beroep op hem gedaan om zich kandidaat te stellen voor een bestuursfunctie. De verkiezing tijdens de jaarvergadering was slechts een formaliteit.
Jac bleek als bestuurslid een schot in de roos en bekleedde in de loop der jaren nogal wisselende functies. Vaak leidde hij ad hoc commissies, was secretaris, voorzitter van de activiteitencommissie in een tijd dat er grote evenementen georganiseerd werden. En met groot bedoelen we activiteiten waar tienduizenden guldens mee gemoeid waren.
Het typerende in het functioneren van Jac was zijn punctualiteit. Hij was er altijd en op tijd, handelde de zaken die hem waren toevertrouwd accuraat af en was boven al een democratisch bestuurder.
Hij vertelde je altijd gevraagd en ongevraagd zijn mening maar drong die nooit op. Hij probeerde zich verre te houden van conflicten maar indien nodig was hij de geknipte persoon om een bemiddelende rol te spelen.
Toe de fanfare 25 jaar geleden voor het eerst naar Oostenrijk ging, vervulde Jac de rol van penningmeester. In een tijd dat er nog geen creditcard bestond, moest hij het contante geld en de cheques bij zich dragen en ter plekke afrekenen. En zoals dat Jac typeerde: op de cent nauwkeurig.
Niet altijd verliep alles van een leien dakje. Zoals overal waren er ook bij de fanfare wel eens spanningen. Mede door betrokkenheid en flexibele inzet zette hij zich dan daar in waar dat het hardst nodig was. Jac, je was een bevlogen bestuurder en daar kun je er als vereniging niet genoeg van hebben.
Bij je afscheid als bestuurslid werd je als dank voor je inzet door de leden vereerd met het ere-lidmaatschap. En je bleef de vereniging altijd trouw. Bij belangrijke gebeurtenissen ben je altijd aanwezig en kan de fanfare nog altijd op je warme belangstelling rekenen. En daarmee ben je er nog steeds eentje van ons, al 40 jaar lang.
Jac, van harte gefeliciteerd met dit mooie jubileum dat wordt onderstreept met een vergulde insigne.
En vanuit de fanfare hoort daar natuurlijk een mooie bos bloemen bij en hopen we dat we nog heel lang op jouw belangstelling mogen rekenen. Proficiat.
Dan gaan we over naar de drie dames van het kleine koper, Ester, Saskia en Debbie.
Jullie waren alle drie 11 jaar oud, toen jullie op 1 januari 1990 lid werden van onze vereniging. En dus eigenlijk natuurlijk nog ‘snoterkuukes’ toen jullie met jullie bugels en trompet de fanfare kwamen versterken. Wellicht herinneren jullie je nog de reis naar Sautens, waarbij de jeugdige leden een ouder persoon toegewezen kregen waarbij ze voor van alles en nog wat terecht konden als dat nodig mocht zijn. Ester was ook pas lid en kon terecht bij Hans en Alida. En tijdens de reis was ze zo’n beetje de dochter van hun, zo goed werd er naar haar omgekeken. Amber zou er nu nog jaloers op kunnen worden.
Ik zei al dat jullie als ‘snoterkuukes’ binnen kwamen, maar ik kan wel zeggen dat er de afgelopen jaar het een en ander is veranderd. Niet alleen zijn jullie alle drie zeer gewaardeerde muzikanten binnen onze fanfare die een zeer belangrijke rol vervullen. Maar door de jaren heen is er ook wel een rode draad in jullie lidmaatschap gekomen. En die rode draad is natuurlijk ‘jeugd’.
En dan heb ik het niet alleen over de aanwas waar jullie zelf voor gezorgd hebben, want 3 dames met 8 kinderen dat is al een mooie prestatie. Als we daar een mooi percentage lid van kunnen maken van onze vereniging, dan ben ik al heel tevreden. Maar dan heb ik het met name ook over de tijd en energie die jullie in andermans jeugd steken.
Want ik weet dat Tjeu Kwaspen Debbie heeft gepolst om in 2008 het voorzitterschap van de jeugdcommissie op zich te nemen. Een commissie waar ook Saskia als secretaris fungeert en Ester als dirigente van Forever Young aanschuift op momenten dat dat noodzakelijk is. Tjeu gaf aan dat de commissie altijd prima heeft gewerkt en dat deze commissie die verantwoordelijkheid heeft genomen en zich op deze manier voor de hele vereniging inzet naast het musiceren.
In later instantie is dat in een samenwerking met Kelpen-Oler gegaan en zorgen jullie ervoor dat die samenwerking vlotjes verloopt. Ik heb een paar repetities meegedaan met Forever Young in Kelpen en gemerkt dat er keurig wordt gecommuniceerd over verzamel- en ophaaltijden hier bij deze zaal om naar Kelpen te vertrekken en de kids mee te nemen. Want het is telkens natuurlijk een organisatie met rijden en auto’s als je op twee verschillende locaties repeteert.
Daarnaast zijn er natuurlijk nog de concerten, uitjes en optredens die jullie met de jeugdcommissie plannen, voorbereiden en uitvoeren. Zo weet ik dat er in maart een groot jeugdtreffen gepland staat in De Mortel in Ittervoort onder de naam: Triple B, music day. Waarbij Forever Young en een aantal andere jeugdorkesten een prachtige, leerzame en muzikale dag gaan beleven.
Het mag voor zich spreken dat wij als fanfare heel erg blij zijn met leden zoals jullie die zich op tal van manieren voor onze vereniging inzetten en erg begaan zijn met het wel en wee van de club.
Ik wil jullie dan ook heel hartelijk danken voor jullie inzet, organisaties, dirigentschap en betrokkenheid bij de jeugd. Vanuit de bond wordt dat onderstreept met de zilveren insigne en vanuit de fanfare met een mooie bos bloemen en de hoop en verwachting dat we nog heel lang van jullie kwaliteiten gebruiken mogen en kunnen maken. Proficiat!
Ga terug