Dames en heren Tom is 25 jaar lid. En toen ik hem dat vertelde stond hij daar wel een beetje van te kijken dat dat al zo was. Maar ja, als je al een paar jaar samenwoont met Yvon en onlangs de eerste verjaardag van zoon Jelle hebt gevierd, kortom als je gesetteld bent, dan beginnen de jaren te tellen.
Tom is slagwerker bij de percussiegroep. En ook een kleinzoon van opa Thei Goertz die altijd ‘greuuts’ was als er weer iemand muziek ging maken en zeker als je slagwerker werd.
En Tom is een hele goede slagwerker, iemand met aanleg en talent. Hij kreeg les van Jo Zinzen, maar nam het niet altijd zo nauw met de lessen. Zo meldde hij zich een keer af voor de lessen, omdat hij ziek was. Maar ondertussen had hij met een vriendinnetje afgesproken op de Ellerbrug. Daar zwaaide hij vrolijk op een auto die langsreed en tuterde en hoorde een week later van Jo Zinzen, dat het Jo was die langsreed en op hem getuterd had. Hij was klaar met lesgeven in Ell en reed naar Leveroy.
Maar toch ging het trommen Tom makkelijk af. Hij haalde eenvoudig zijn diploma’s en is al jaren een dragende en vaste kracht bij de percussiegroep.
Tom is niet zo van de commissies, maar we hebben hem toch zover weten te krijgen dat hij in de uniformencommissie zit. We vonden het belangrijk dat ook het slagwerk vertegenwoordigd was hierin en gelukkig hebben we Tom zover weten te krijgen die rol op zich te nemen.
In de bus op weg naar Friesland vertelden zijn mede-commissieleden dat er natuurlijk af en toe vergaderd moet worden. En toen Tom aangaf geen oppas te hebben, zei hij dat er wel bij hem thuis vergaderd kon worden. Uiteraard hadden de dames hem gevraagd om voor wat lekkers te zorgen. Qua drank gaat dat Tom redelijk gemakkelijk af, maar voor bij de koffie zat er voor de dames die avond nog net een lange vinger in de koektrommel.
Tom staat bekend om zijn ‘carpe diem’ houding. Pluk de dag is zijn motto en ik ken maar weinig mensen die zo relaxed in het leven staan en zich zo weinig zorgen maken als Tom. En eigenlijk heeft dat een zeer positieve uitwerking op de rest van de groep. Als Roy aangeeft een bepaald stuk nog 1 x serieus door te willen spelen, komt daar vaak de vraag van Tom overheen: en nu met piano’s?
En zo zijn er nog wel meer gevleugelde uitspraken van hem. Zo zei hij na het geweldige resultaat van de percussiegroep op het WMC: die chemie die wij als groep hebben, dan kun je niet repeteren!
En ook: ‘alles waar je niks aan kunt doen, daar moet je je niet druk over maken’ is een uitspraak die Tom typeert.
Daarnaast is Tom ook na de repetitie een goede gangmaker aan de bar, waar vaak na de repetitie nog veel ‘sjaele wazel’ wordt verkocht en heel veel wordt gelachen. Dat tekent de sfeer in de groep en dat tekent Tom.
Maar op momenten dat hij er moet staan, dan staat hij er. Bij optredens en concoursen hoef je je over Tom nooit zorgen te maken. Het kan ooit 5 voor 12 zijn, maar als het moet, dan staat hij er altijd.
Tom en ook Yvon, heel hartelijk gefeliciteerd met dit 25 jarig jubileum. Ik hoop dat we in vele opzichten nog heel lang van je mogen genieten bij de percussiegroep en bij Fanfare Concordia.
En dan zou ik Yvon willen vragen om Tom de insigne op te willen spelden.Ga terug